Opmerkelijke bewijsgrond verdient aandacht en debat
De toename van obesitas in de VS is een forse economische last, vanwege zowel zorgkosten als productiviteitsproblemen. Dit laatste betreft ziekteverzuim, presenteïsme, arbeidsongeschiktheid en kosten voor de werknemersverzekeringen. Er zijn volop correlaties gevonden tussen obesitas en verlies van werkdagen of productiviteit op het werk. Maar daarmee zien VS- wetenschappers nog geen causaal effect van obesitas op ziekteverzuim aangetoond. Er kan sprake zijn van omgekeerde causaliteit of van effecten van niet gemeten variabelen. Onderliggende gezondheidsproblemen kunnen zowel gewichtstoename als verzuim veroorzaken.
Complex onderzoeksdesign
Een manier om zulke ingebakken fouten in de onderzoeksopzet te vermijden, is het schatten van modellen van instrumentele variabelen (IV). Dat is eerder gebeurd om het causale effect van obesitas op de directe medische zorgkosten te schatten. Zeven wetenschappers op het vlak van beleid en (gezondheids)economie van diverse universiteiten in de VS deden navenant onderzoek naar het causale effect van zwaarlijvigheid op het ziekteverzuim en de ‘dollarwaarde’ van de verloren productiviteit. De correspondent-auteur Cawley is ook visiting professor aan de Erasmus Universiteit. Farmaceut Novo Nordisk Inc. steunde financieel. De informatie over ruim 50.000 werkende volwassenen kwam uit 15 jaargangen van een overheidspanel met medische conditie van mensen zoals hun BMI, hun zorggebruik, -kosten en verzekering.
Het bijzondere in dit onderzoek is dat de BMI van het oudste thuiswonende biologische kind tussen 11 en 19 jaar mede in de modellen over hun werkende ouder(s) is betrokken. Er is een sterke erfelijke component in BMI en obesitas. Echter, de invloed van (de wijze van) huishouding i.c. levensstijl telt voornamelijk voor jongere kinderen, aldus de literatuur. De onderzoekers vonden dat bevestigd bij analyse op huishoudens met stiefkinderen.
De onderzoekers gebruikten, zoals in het eerdere onderzoek naar effecten op directe medische zorgkosten, het erfelijke aandeel in de BMI van het oudere biologische kind als maat voor de BMI van de ouder(s) bij het zoeken naar een verband met verzuim. Dat verband noemen ze causaal, en het bleek er: obesitas aldus gemeten betekent drie werkdagen meer verzuim ten opzichte van werkenden met een ‘normale’ BMI; bij zwaar overgewicht geldt zeven werkdagen meer verzuim! Dat zijn in de VS forse getallen, het aantal verzuimdagen bij een ‘normale BMI’ is er 2,34 per jaar. De onderzoekers vonden uitkomsten van deze strekking in analyses over de VS als geheel, en in de afzonderlijke staten met voldoende data.
‘Allereerste schattingen’
Onnodig te zeggen dat dit talloze beperkingen en methodologische problemen met zich brengt, alsmede restricties in de generaliseerbaarheid van resultaten. De auteurs bespreken die, en wagen zich aan stevige verwoordingen over hun werk, zoals: “Deze studie levert de allereerste schattingen van het causale effect van obesitas op het ziekteverzuim in de VS.” De causale impact, ook op productiviteitsverlies, noemen ze “aanzienlijk”. Dit is relevant voor werkgevers, bijvoorbeeld wanneer ze een zorgverzekering kiezen voor hun personeel. Obesitasbehandeling kan belangrijk onderdeel van de dekking zijn. Het helpen vermijden van productiviteitsverlies kan volgens de auteurs ook reden zijn voor overheidsinterventie.
Wat is dit waard?
De door Cawley c.s. gebruikte maat voor obesitas, die van een kind, roept verwondering op. Dat neemt niet weg dat hun onderzoek aandacht en debat waard is. Gezien Cawley’s betrokkenheid bij de Erasmus, komt dat er wel in Nederland.
Cawley, John PhD; Biener, Adam PhD; Meyerhoefer, Chad PhD; Ding, Yuchen PhD; Zvenyach, Tracy PhD, NP; Smolarz, B. Gabriel MD, MS; Ramasamy, Abhilasha MS Job Absenteeism Costs of Obesity in the United States, Journal of Occupational and Environmental Medicine: July 2021 – Volume 63 – Issue 7 – p 565-573
doi: 10.1097/JOM.0000000000002198
Cawley actief op de Erasmus Universiteit
