Beter voorspelbaar – beter te voorkomen?

Zes procent van de werknemers die langdurig verzuimen om psychische redenen, verzuimt binnen één jaar opnieuw lang om dezelfde reden. Wat kunnen bedrijfsartsen en werkgevers doen?
Het cijfer komt uit een gedegen onderzoek van Matthew Mulder, ANIOS bedrijfsgeneeskunde bij KoM-lid Lev Arbo. Hij deed met drie anderen analyse op data van ArboNed.

Betekenis voor bedrijfsartsen

Hoofdpunten zijn:
  • ruim een op de zeven werknemers die langdurig verzuimt om psychische redenen, verzuimt opnieuw lang om dezelfde reden binnen drie jaar; ruim de helft van hen zelfs binnen een jaar;
  • lang verzuim vanwege een angststoornis of depressie geeft een hoger risico op nieuw lang verzuim door psychische klachten dan burn-out of overspannenheid;
  • een niet heel lange verzuimduur geeft een hoger risico op opnieuw uitval, met name in de eerste periode na volledige werkhervatting.
De auteurs suggereren meer bedrijfsgeneeskundige aandacht voor angststoornissen en depressies. Ze zien het als zinvol werknemers na werkhervatting zeker een jaar te blijven monitoren, intensiever bij hoog-risico werknemers; dit gaat verder dan de huidige richtlijn van de beroepsgroep.

Rol werkgevers

De auteurs wijden in hun artikel een alinea aan wat werkgevers kunnen doen, zelf of in samenwerking met de arbodienstverlener. Actie nemen is hun eigen belang, ook financieel. Mulders c.s. noemen de mogelijkheid om taken aan te passen en werkuren flexibeler in te plannen. “Werkgevers kunnen in dialoog gaan met hun werknemers om hun behoeften aan werkplekaanpassingen te identificeren, zodat deze praktisch kunnen worden geïmplementeerd met als doel duurzame inzetbaarheid te garanderen.”

Aard van het onderzoek

De onderzoekers publiceerden in het Journal of Occupational Rehabilitation. Ze deden een prospectieve cohortstudie met data van ArboNed, regulier verzameld en op onderdelen aangevuld. Dit over de periode van 1-1-2015 tot 23-11-2022, van werknemers tussen 18 en 66 jaar, met een dienstverband van ten minste 0,1 fte. Lang psychisch ziekteverzuim werd gedefinieerd als meer dan 42 dagen verzuim met een ‘psychische diagnose’. Als recidive werd aangemerkt een daaropvolgend overeenkomstig geval na ten minste 29 dagen na volledige werkhervatting. Na correctie voor administratieve e.d. fouten zijn aldus 16.310 werknemers betrokken in de studie. Ze werden twee jaar ‘gevolgd’ vanaf volledige werkhervatting na het eerste lang psychisch ziekteverzuim.

De uitkomsten waren als hierboven gemeld. Onderzochte factoren waren ook geslacht, leeftijd, omvang en aard dienstverband, alsmede bedrijfsgrootte. Die bleken niet van invloed op recidive.

KoMmentaar

  • In de KoM-nieuwsbrief van 29 juli en eerder op de KoM-site benoemden we dat grote arbodiensten als ArboNed nog maar zelden onderzoek doen inzake ziekteverzuim. Dat zij bij deze enigszins gerelativeerd.
  • Dit onderzoek is zeker relevant! Met name wat betreft (advisering door dienstverleners over) mogelijke acties van werkgevers tegen herhaalde uitval. Het onderzoek suggereert voorzichtigheid met vroeg werk hervatten. Overleg met de werknemer over aanpassingen is belangrijk. Dit raakt grote en kleine organisaties, en werknemers ongeacht geslacht, leeftijd en dienstverband.
  • Dit onderzoek smaakt naar meer! Denk aan analyses op verschillen tussen ‘hoofd’- en ‘handarbeid’ en bedrijfstak voor identificeren van risicogroepen. Maar ook zijn relevant case studies over wat werkgevers (kunnen) doen bij re-integratie en na volledige werkhervatting.

Matthew Mulder op LinkedIn

Het artikel in het Journal of Occupational Rehabilitation