“Veilig en versneld open met verantwoord testbeleid”: dit zou een publicatie van de werkgeversorganisaties VNO-NCW en MKB-Nl kunnen zijn. Maanden ijverden zij voor een testsamenleving, maar het vond geen weerklank bij het kabinet. Zo bezien was het voor de werkgevers een winstpunt dat er een advies met deze titel uitkwam van een werkgroep van de Denktank Coronacrisis. Daarin heeft SER-voorzitter Mariëtte Hamer sociale partners samengebracht met de voornaamste kennis- en adviesinstellingen. Het pleidooi is veel meer en beter bereikbare testlocaties in te richten en testen voor ieder onvoorwaardelijk gratis te laten zijn. Waarbij de werkgroep aantekent: “Overigens ligt het voorlopig niet in de rede dat de zelftest als testbewijs voor een toegangsbewijs kan dienen.” Verder moet het geheel AVG-proof en eenvoudig zijn. De groep noemt bijvoorbeeld een testbewijs met een QR-code. Een scanner bij een toegangscontrole zou bij voldoen aan geldende criteria een groen scherm tonen, met pasfoto of met optie op ID-check.
Open adviesaanvraag
Het advies was 17 februari gevraagd door de “Directeur-Generaal Samenleving en Covid-19”, Roscam Abbing (in de KoM-nieuwsbrief wel eens genoemd als stijgende ster in SZW). Onder andere was de vraag hoe te garanderen is dat iedereen gelijke (financiële) toegang krijgt tot testmogelijkheden en -bewijzen. Het advies werd maandag 8 maart aan het kabinet aangeboden. U hoorde die avond minister De Jonge: niets over meer testlocaties, wel aandacht voor de testsetjes die de supermarkten zullen verkopen, en over een coronacheck app in het verschiet. Hij sprak niet over de 100 teststraten die zijn ministerie laat opzetten voor opening in april. Diezelfde avond schreven de werkgevers op hun site teleurgesteld te zijn en meer steun nodig te vinden voor gesloten sectoren.
“GGD: Onze teststraat is er niet voor de testsamenleving”
Dit was een kop in dagblad Trouw donderdag 11 maart. De krant laat GGD-voorman Rouvoet aan het woord. De GGD-en doen op hun 380 locaties momenteel zo’n 50.000 aangevraagde tests per dag, nog geen derde van hun capaciteit à 175.000 tests. Rouvoet verwijst naar de GGD-opdracht: de publieke gezondheid. “Als er ergens uitbraken zijn, kunnen we risicogericht grootschalig testen. Ik waak ervoor dat we onze capaciteit gaan inzetten voor andere doelen dan de virusbestrijding.” Hij is overigens voorstander van sneltests en de idee van een testsamenleving. Maar hij zegt ook: “De taak om preventief te testen zonder aanvullende reden ligt primair bij het bedrijfsleven of het onderwijs en niet bij de GGD. Dat is zo met het kabinet besproken”.
Per saldo
Trouw schrijft in een ander artikel: “De inspanningen van oud-commandant Middendorp, VNO-NCW en andere partijen maken dus geen heropening van de economie mogelijk omdat de gecreëerde capaciteit daar niet voor gebruikt kan worden. Ze kunnen opnieuw beginnen.” Het geheel roept zeker een discussie op over wat publieke taken zijn en over coördinatie.
Ondertussen zijn werkgevers en hun arbodienstverleners die zelf een teststraat hebben ingericht of ingehuurd een lachende-derde-maar-met-kiespijn. Ze hebben een voorziening, maar betalen voor wat naar de gangbare inzichten gratis zou moeten zijn. Alles is ongetwijfeld input voor de Stichting van de Arbeid, het besloten overlegorgaan van centrale werkgevers- en werknemersorganisaties. Daar spreken ze volgens de denktank momenteel “over coronatesten voor werkenden”.
De adviesaanvraag van de DG-COVID-19
Het advies “Veilig en versneld open met verantwoord testbeleid”
