De Harvard School of Public Health attendeert op een artikel van onder meer Justin Yang, assistent-professor en onderzoeker bij hen. De publicatie in het British Medical Journal van 30 oktober duidt deze werknemers als waarschijnlijk belangrijke transmissiebron voor COVID-19. Bij testen in mei op de 104 medewerkers in een supermarkt in Boston had een op de vijf positieve neusuitstrijkjes. Een significant hogere infectiegraad dan in de omliggende gemeenschappen. Werknemers die met klanten te maken hadden, testten vijf keer zo vaak positief als collega’s in andere functies. Maar drie van de vier van degenen die positief testten, hadden geen symptomen. Yang zei op CNN dat deze werknemers mogelijk superspreider zijn.

Veel voorzorg

De werknemers hadden geprobeerd voorzorgsmaatregelen te nemen. Negen op de tien zeiden dat ze op het werk een gezichtsmasker droegen, en ruim drie kwart zei dat ook buiten het werk te doen. Toch zei slechts twee derde in staat te zijn om consequent sociaal afstand te houden bij het werk. Bijna een kwart van de mensen in de klantenservice meldde in een vragenlijst problemen met angst en depressie, tegen een op de twaalf van de werknemers zonder interactie met klanten. Werknemers die met de fiets, auto of lopend naar het werk kwamen, hadden minder kans op depressie dan de gebruikers van het openbaar vervoer.

Sterke / zwakke punten van het onderzoek

Het heet dat wetenschappelijke tijdschriften tijdens de pandemie nauwelijks nog kritisch zijn op wat ze publiceren, als het maar om corona gaat. Dat lijkt niet zo maar op te gaan voor dit artikel. Het BMJ is niet het eerste het beste tijdschrift, drie van de vier auteurs zijn verbonden aan Harvard, ze hebben veel tijd gestoken in revisies naar aanleiding van commentaar. Zij gaan in op de zorgen over de kleine steekproef. Die lijken hen nauwelijks gerechtvaardigd gezien de hoge effectmaten die ze vonden. Zo hebben ze meer argumenten. Als sterke punt noemen ze het testen met neusmonsters, wat de hoogste testgevoeligheid van alle methoden biedt. Verder wijzen ze op gebruik van gevalideerde screeningstools, op resultaten van een secundaire sensitiviteitsanalyse die kloppen met de hoofdanalyse. De beperking tot onderzochten in één winkel vermindert mogelijke verstorende factoren zoals sociaaleconomische status.

Per saldo

We geven u dit artikel voor wat u het waard vindt. Hoe dan ook: dit type publicaties is nodig voor uiteindelijk de meta-analyse die nodig is voor meer zekerheid inzake ‘werk als besmettingsbron’.

Het artikel in het BMJ 30-10-2020